АСАН ҚАЙҒЫДАН ЕКІ СӨЗ

Асан Қайғы жолаушылап келе жатып, бір сараңның үйіне түсіпті. Сараң үйіме қонады деп қорқып, теріс қарап отырып айран құйыпты. Айранын ішіп болған соң, Асан Қайғы:

«Адам бір көргенде жылан,

Екі көргенде құлан,

Үш көргенде адам.

Мырза бері қарап отырыңыз, манадан бері жыланша отырдық, енді құланша отырып жөн сұрайық, содан кейін адам болуды да ойласамыз» депті.

 

***

 

Ұзатылып бара жатқан қызы көрісуге келгенде, Асан Қайғы:

- Сүюге бар балам, сүйгеніңе жоқ балам. Құланның өрісі бірге, жусауы басқа деген. Жат жұртқа жаралып едің, енді бөлек жусағалы тұрсың!-деген екен.

 

ӘЙЕЛДІ ҚОРСЫНБАҢДАР

 

Алыс жолдан үй ішін сағынып келе жатып, ауылына жақындағанда Сырым жолдастарына:

- Қаттырақ жүріңдер, бүгін ауылға жете қонайық,-дейді. Сырымның әйелі ажарсыздау адам екен. Соны әзілдеп жолдастары Сырымға естіртпеген болып:

- Басқа кісі асықса дұрыс, ал осы Сырым қай әдемі әйеліне асығып келеді екен?!-депті.

Бұл сөзді құлағы шалып қалған Сырым:

- Жігіттер, әйелді қорсынбаңдар,

Әйелсіз үйге күй бітпейді.

Қойды «қой» деп қомсынбаңдар,

Қойсыз елге үй бітпейді.

Астымдағы қара атым – тұлпарым,

Қасымдағы қара әйелім – сұңқарым,-деп желе жөнелген екен.